مدح و مناجات با حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام
در کنارت می‌شود احساس بوی کربلا در تو پنهان ست آن سرّ مگـوی کربلا هر کسی پابوسی‌ت آمد به تهران، باطناً راه خود را کج نموده او به سوی کربلا صحن زیبایَت به لطف روضه‌های بی‌ریا آبـرویی کـسـب کرد از آبـروی کربلا هر کسی از آب سقاخانه‌هایَت می‌خورد نـاگـزیـراً می‌کـنـد یـاد عـمـوی کـربلا اهل ری از برکت دست شما نوشیده‌اند بادۀ نـاب نـجـف را از سـبـوی کـربلا زنـدگی‌ت یـاد داده بر تـمـام عـاشـقـان راه انسان ساختن با خلق و خوی کربلا |